Zadaniem
interpolacji jest utworzenie funkcji, która przebiega przez zadane punkty.
Stosuje się różne klasy funkcji do interpolowania – wielomiany algebraiczne,
funkcje sklejane, funkcje trygonometryczne.
Zadanie interpolacji możemy
sformułować następująco:
W przedziale [a,b] mamy danych
n+1 różnych punktów x0,x1,...,xn (węzły
interpolacji) oraz wartości funkcji y=f(x) w tych punktach f(x0)=y0,f(x1)=y1,...,f(xn)=yn
. Znaleźć funkcję F(x), która w węzłach interpolacji ma te same wartości co
f(x) i przybliża f(x) w punktach.
I.
Interpolacja wielomianowa:
Twierdzenie
Istnieje
dokładnie jeden wielomian interpolacyjny stopnia co najwyżej n (n³0),
który w punktach x0, x1,...,xn przyjmuje
wartości y0,y1,...,yn
Wzór Lagrange’a
x0, x1,...,xn – zadany
zbiór punktów
y0,y1,...,yn - zadane wartości funkcji w punktach
oznaczmy Wn+1=(x-x0)(x-x1)...(x-xn)

niego zadane wartości otrzymujemy wzór wielomianu
przechodzącego przez zadane punkty
II.
Interpolacja funkcjami sklejanymi
Interpolacja funkcjami sklejanymi polega na „łączeniu
punktów”, w każdym odcinku przybliżamy funkcję wielomianem ustalonego
(niskiego) stopnia, tak aby funkcja przybliżająca była ciągła wraz z pochodnymi
na przedziale interpolacji [a,b]
Interpolacja funkcjami
sklejanymi stopnia pierwszego
Załóżmy, że dysponujemy
zbiorem n+1 węzłów interpolacji wraz z wartościami funkcji
(x0,y0),
(x1,y1), ..., (xn,yn).
W przypadku wielomianowych metod
interpolacji może się zdarzyć,
że charakter interpolowanej funkcji uniemożliwia dobre
odwzorowanie za pomocą
wielomianu interpolującego. Możemy w takich
przypadkach spróbować zastosować liniową
interpolację pomiędzy poszczególnymi węzłami:
sk(x)=yk+dk(x-xk) gdzie 

W
ten sposób otrzymamy zestaw funkcji interpolujących przebieg pomiędzy węzłami
dzielącymi przedział
interpolacji na podprzedziały. Sklejając te funkcje razem otrzymamy
funkcję interpolującą
następującej postaci:
Można zwrócić uwagę
na to, że pochodna funkcji s(x) jest nieciągła we wszystkich
punktach
xk dla
k=1,...,n-1
Interpolacja liniowa
Mając dowolne dwa punkty A1, A2 możemy poprowadzić przez nie prostą i obliczyć jej równanie. Da nam to możliwość określenia wartości dla dowolnego argumentu X.
Ogólne równanie prostej ma postać:

Współczynnik kierunkowy prostej a:

Parametr b:

Przykładowa funkcja dla Delphi/Pascal:
function Interpolacja(X1,Y1, X2,Y2, X : Double) : Double; { interpolacja liniowa } var a, b : Double; begin { współczynnik kierunkowy prostej } a := (Y2 - Y1) / (X2 - X1); { parametr b } b := ((-X1) * (Y2 - Y1) - (X2 - X1) * (-Y1)) / (X2 - X1); Interpolacja := a * X + b; end; // sposób użycia: y := Interpolacja(1,100, 2,200, 50); { y = 5000 }
KLIKNIJ
http://dydaktyka.polsl.pl/kwmimkm/Inerpolacja_czebyszewa_trygonometryczna.pdf
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz